Het was klein, voordelig en overal te vinden. Je zag het bij kiosken, in buurtwinkels en bij de kassa in de supermarkt. Meestal lagen ze in een kartonnen display met felle kleuren, tussen allerlei ander snoep dat je inmiddels bent vergeten. Maar dit… dit vergeet je nooit helemaal.
De geur was direct herkenbaar. Kunstmatig zoet, met een lichte hint van plastic en iets wat je simpelweg ‘jeugd’ zou noemen. Het papiertje zat strak om een stevig blok gewikkeld, en als je het openvouwde, vond je altijd een extraatje binnenin. Iets wat je las, ook al begreep je er niets van. Iets waar je vrienden omheen kwamen staan. Iets wat je nooit helemaal snapte, maar dat was juist deel van het plezier.
De smaak? Intens fel in het begin. Daarna veranderde het in een taaie massa, maar dat maakte niemand uit. Het ging niet om de smaak. Het ging om het gevoel. Om het ritueel. Om erbij te horen.
Als je het in je mond stopte, werd praten moeilijker. Maar dat was prima – want je werd even teruggevoerd naar vroeger. Terug naar het schoolplein, tijdens de pauze, met vuile handen en volle jaszakken. Je was weer even acht, met de zon die je gezicht verwarmde en onbezorgde gedachten in je hoofd.
Je dacht dat je het vergeten was. Totdat je een oude verpakking ergens op een rommelmarkt zag, en het ineens weer herinnerde.
Maar de vraag is nu: wie herinnert zich dit nog?
Antwoord
Het antwoord is: Bazooka kauwgom.
Het stevige, vierkante blokje kauwgom dat altijd vergezeld ging van een klein stripje van Bazooka Joe. De mascotte met zijn ooglapje, de grapjes op vergeeld blauw-roze papier, en de kauwgom zelf – vrijwel onmogelijk om soepel te kauwen, maar des te waardevoller om te hebben.
Bazooka was niet gewoon snoep. Het was een ritueel, een ervaring, een symbool van jeugd in een tijd waarin het leven eenvoudiger leek. De smaak hield misschien niet lang stand, maar de herinnering wel.
Wie het kent, zal het nooit echt vergeten. En als je het nooit hebt geproefd, mis je iets kleins maar toch magisch uit een vervlogen tijd.
Dus nog een keer: wie herinnert zich dit nog?
Waarschijnlijk meer mensen dan je denkt.