Ouders, denk na over je telefoongedrag als je kind erbij is
Zo nog even door je feed scrollen en voor je het weet is er een uur voorbij. Klinkt bekend? Deskundigen geven aan dat dit soort schermgedrag, zeker als je kinderen meekijken, een verkeerd signaal kan sturen. Wat voor jou voelt als “ik check snel iets”, kan bij je kind overkomen als: mijn telefoon is belangrijker dan jij.
Wat is phubbing precies?
Phubbing houdt in dat je de persoon voor je links laat liggen omdat je aandacht naar je smartphone gaat. De term komt van “phone” en “snubbing” en werd in 2012 gelanceerd in een campagne om mensen hiervoor te waarschuwen. Het gaat niet om één keer je scherm ontgrendelen, maar om keer op keer je telefoon voorrang geven boven echt contact.
Hoe kinderen dit opvatten
Psycholoog Mary Alvord, mede-auteur van Conquer Negative Thinking for Teens, zegt dat kinderen phubbing vaak als afwijzing ervaren. In een interview met Verywell Mind legt ze uit dat een kind snel denkt: blijkbaar stel ik minder voor. Dat knaagt aan hun zelfbeeld. Sommigen trekken zich terug, anderen gaan juist extra hun best doen om aandacht te krijgen, soms op manieren die niet helpen. Overcompenseren kan doorslaan in negatief gedrag of juist overdreven braaf zijn — als het maar gezien wordt.
Van kort moment naar mentale ballast
Dat eerste gevoel van “ik doe er niet toe” kan bij jonge kinderen uitgroeien tot grotere emotionele problemen. Onderzoek laat zien dat kinderen die zich thuis genegeerd voelen, vaker last hebben van angst of somberheid. Een studie in de National Library of Medicine vond dat wie meer emotionele verwaarlozing meemaakte, op 18-jarige leeftijd meer depressieve symptomen rapporteerde. Tegelijk werkte stevige steun van vrienden als beschermende factor: wie zich gedragen wist door leeftijdsgenoten, had gemiddeld minder klachten.
Smartphones zijn superhandig, maar kunnen tussen jullie komen
We gebruiken onze telefoon voor bijna alles: wekker, agenda, nieuws en contact met anderen. Heel logisch, maar Alvord benadrukt dat je moet herkennen wanneer je toestel echte interactie in de weg zit. Dat gemak van altijd bereikbaar zijn voelt al snel als noodzaak. Veel ouders willen het huis niet uit zonder mobiel — op zich begrijpelijk — maar het wringt als je daardoor minder aanwezig bent bij je kind. Even kijken kan een gewoonte worden die precies toeslaat op de momenten dat je kind verbinding zoekt.
De impact gaat verder dan thuis
Niet alleen de band met je kind kan hieronder lijden. Studies laten zien dat phubbing verschillende relaties schaadt, ook romantische. Onderzoek onder leiding van Faruk Caner Yam van de Gaziosmanpaşa Universiteit in Turkije laat zien dat partners die vaak gephubbed worden, minder tevreden zijn en de relatiekwaliteit lager inschatten. De boodschap is helder: als je tijdens jullie momenten steeds met je smartphone bezig bent, daalt de relatievoldoening. Yam pleit voor meer bewustzijn bij koppels over telefoongebruik samen, om die negatieve impact te beperken.
Even kijken vs. structurele afleiding
Een snelle blik op een melding is iets anders dan telkens je telefoon boven de persoon naast je zetten. Dat laatste geeft een duidelijke, soms pijnlijke boodschap: jij bent tweede keus. Of het nu gaat om je kind, partner of vriend, steeds uit het moment getrokken worden door een scherm kan voelen als afwijzing. Je hoeft je mobiel niet te verbannen, maar wel bewuster te kiezen wanneer je ’m pakt. Door vaker echt aanwezig te zijn, laat je merken dat de mensen voor je belangrijker zijn dan wat er op je scherm gebeurt. Zo’n simpel signaal kan enorm veel doen voor het gevoel van veiligheid, gezien worden en verbondenheid.