
Ik ben Jan. Ik ben 52 en al jaren gelukkig getrouwd. Toch is er één onderwerp waar we maar niet op één lijn komen: de boodschappen.
Zodra we samen in de supermarkt staan, trekken we ieder onze eigen kant op. Mijn vrouw gaat standaard voor de bekende A-merken, terwijl ik denk dat je flink kunt besparen met huismerken. Het komt zo vaak ter sprake thuis dat het me soms echt begint te irriteren.
Het balletje ging rollen toen ik onze uitgaven eens goed doornam. We hebben het prima, maar dat betekent niet dat je je geld zomaar moet laten verdampen, zeker nu de kosten van alledag blijven stijgen.
Dan ga je automatisch zoeken naar bespaarkansen. In de supermarkt zie je overal voordelige alternatieven voor de duurdere merken die steevast in haar kar belanden. Het voelt soms alsof we geld uitgeven zonder er echt bij stil te staan.
Ik snap haar punt trouwens ook. Ze is met bepaalde merken opgegroeid en heeft sterke voorkeuren. Vaak zijn A-merken inderdaad net wat beter of smaken ze voller, maar moet het echt altijd die dure keuze zijn? Bij dingen als pasta, rijst of schoonmaakmiddelen doen huismerken het vaak prima — en je betaalt een stuk minder.

De discussie over huismerken
Op een dag nam ik gewoon wat huismerkproducten mee om te testen. Dat viel niet in de smaak. Zij hield vol dat de kwaliteit niet kan tippen aan A-merken en dat je nu eenmaal betaalt voor beter. Sindsdien blijft dit onderwerp terugkomen.
Toch heb ik het idee dat je bij A-merken vaak vooral de naam en de verpakking betaalt, meer dan de inhoud. Marketing zorgt ervoor dat we denken dat ze altijd superieur zijn. Maar is dat echt zo?
Uit allerlei vergelijkingen blijkt dat huismerken vaak net zo goed presteren als dure varianten, soms zelfs beter. Het grootste verschil zit meestal in de prijs, niet in de kwaliteit.
Mijn vrouw is lastig te overtuigen. Ze vertrouwt bepaalde producten en wil daar niet op beknibbelen. Ik blijf geloven dat we zonder in te leveren op comfort of smaak geld kunnen overhouden. Als je elke week een paar euro minder uitgeeft, tikt dat uiteindelijk best aan.
Begrijp me goed: ik wil niet overal op besparen. Voor sommige dingen kies ik graag voor het A-merk als het verschil duidelijk merkbaar is. Maar voor gewone basics zoals melk, brood of simpele huishoudartikelen is het huismerk vaak meer dan voldoende.
Het lijkt alsof zij vasthoudt aan het idee dat A-merken standaard beter zijn, simpelweg omdat dat is wat ze gewend is. Maar tijden veranderen en met voortdurende inflatie is het slim om bewuster met je geld om te gaan. Ik hoef haar koopgedrag niet per se om te gooien, maar ik hoop wel dat ze openstaat om het eens te proberen.
In de kern draait het voor mij om bewuste keuzes. Het leven is al duur genoeg; waarom zou je geen goedkopere alternatieven testen als dat wat scheelt? Het geld dat je overhoudt, kun je steken in leuke dingen: een etentje of een relaxed weekendje weg. Dat maakt het leven net wat makkelijker zonder dat je inlevert op kwaliteit of plezier.
Ik heb veel respect voor haar insteek. Ze wil het beste voor ons gezin. Tegelijk geloof ik dat we samen manieren kunnen vinden om ons budget slimmer in te zetten, zonder dat het veel moeite kost. Iets vaker vooruitdenken en wat opzijzetten kan nooit kwaad.
Uiteindelijk gaat het om wederzijds begrip en een beetje geven en nemen. Als zij een paar huismerken wil proberen, hou ik voor bepaalde producten graag vast aan het A-merk. Misschien valt het kwaliteitsverschil wel mee en vinden we zo een middenweg waar we allebei blij van worden.
Ik blijf hopen dat we onze uitgaven beter in balans krijgen zonder comfort of smaak op te offeren. Wie weet verrassen die huismerken haar en ontdekken we samen dat je op sommige punten prima kunt besparen. Het zou fijn zijn als we die discussie kunnen afronden en keuzes maken waar we allebei achter staan.
