Karin is 38, runt haar eigen bedrijf in Nijmegen en heeft een uitgesproken mening over hoe belastingen hier geregeld zijn. Volgens haar zouden mensen zonder kinderen minder moeten afdragen. “Waarom moet ik evenveel betalen als ouders die volop profiteren van dingen als kinderopvang en onderwijs?” vraagt ze zich af. Ze wil een eerlijkere verdeling van de lasten, waarin kinderloze burgers financieel voordeel hebben.
Ze benadrukt dat haar standpunt niet voortkomt uit een hekel aan kinderen. “Natuurlijk zijn kinderen belangrijk voor de toekomst,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, maak je ook geen gebruik van die voorzieningen. Waarom zou ik dan net zo veel bijdragen als mensen die er wel baat bij hebben?”
Karin wijst op allerlei fiscale voordelen voor ouders, zoals kinderbijslag en specifieke kortingen. “Prima dat die regelingen er zijn, maar mensen zonder kinderen vallen buiten de boot. Wij betalen gewoon mee, terwijl we er zelf niets voor terugkrijgen.” Volgens haar wordt vaak gedaan alsof ouders het zwaarst worden geraakt, terwijl een deel van hun kosten juist gesubsidieerd wordt. “Zonder kinderen ben je financieel vaak de pineut,” zegt ze.
Elk jaar draagt ze duizenden euro’s af aan voorzieningen waar zij zelf geen gebruik van maakt. “Ik werk hard en betaal netjes mijn belasting, maar soms voelt het alsof ik word ‘gestraft’ omdat ik geen kinderen heb. Dat klopt toch niet?” vindt Karin.
Kinderloos en de belastingdruk
Karin vindt dat kinderen krijgen een persoonlijke keuze is. “Niemand wordt verplicht om een gezin te stichten. Net zoals het mijn keuze is om kinderloos te blijven. Waarom zou ik dan meebetalen aan andermans keuzes?”
Wat haar betreft zouden ouders een groter deel van de kosten van hun gezin zelf moeten dragen. “Ik heb niks tegen mensen met kinderen, maar het is niet mijn taak om hun financiële plaatje te verlichten,” zegt ze. Haar standpunt roept geregeld discussie op. “Sommigen noemen me egoïstisch of vinden dat ik het niet snap omdat ik zelf geen kinderen heb. Maar mijn kritiek gaat over het systeem, niet over de kinderen,” legt ze uit.
Ze ziet dat veel van haar kinderloze vrienden met dezelfde gedachten rondlopen, ook al spreken ze dat niet altijd hardop uit. Het onderwerp ligt gevoelig, en ouders voelen zich snel aangesproken, terwijl dat niet de bedoeling is. “Mensen zonder kinderen raken vaak uit beeld, terwijl ze net zo goed een bijdrage leveren aan de samenleving,” merkt Karin op.
Ze snapt dat het aanpassen van het belastingstelsel ingewikkeld is, maar wil het gesprek erover wél op gang brengen. “Laten we dit onderwerp gewoon bespreekbaar maken,” zegt ze. Een idee dat zij aandraagt: een belastingkorting voor mensen zonder kinderen, zodat hun bijdrage ook zichtbaar wordt gewaardeerd. Daarmee zouden ze een voordeel krijgen dat vergelijkbaar is met wat ouders nu al ontvangen.
Voor haar draait het ook om erkenning. “De focus ligt vaak op gezinnen, maar mensen zonder kinderen doen net zo goed mee en dragen financieel hun steentje bij. Het zou mooi zijn als die inzet ook wordt gezien en gewaardeerd,” stelt ze.
Wat vind jij? Zou je kinderloze mensen minder belasting laten betalen, of is het juist eerlijk dat iedereen hetzelfde bijdraagt? Deel je mening op onze Facebook-pagina en praat mee!