Na een uitdagend jaar vol persoonlijke en professionele tegenslagen, zoals het verlies van haar moeder en de overgang naar een nieuwe baan, keek Melissa uit naar een verdiende break. Samen met haar man, Mark, besloot ze om een weekje naar een all-inclusive resort in het zonnige Spanje te gaan. Het stel was enthousiast, maar hun eetervaringen tijdens de vakantie vielen tegen.
Het jaar had erin gehakt bij Melissa. “Ik heb mijn moeder tot het laatste moment verzorgd. Het was zwaar, vooral omdat ik het alleen deed, maar ik ben blij dat ik er voor haar was. Tegelijkertijd had ik qua werk een hoop stress,” deelt ze mee.
Na het verlies van haar moeder stelde Mark voor om even te ontsnappen naar Spanje. “Hij zag dat ik op mijn tandvlees liep en dacht dat het goed zou zijn om even weg te zijn.” Mark regelde alles: een all-inclusive verblijf in Andalusië met onbeperkt eten en drinken. “We waren dit niet gewend, meestal boeken we kleinere hotels of bed & breakfasts.”
Eerste dagen van de vakantie
Bij aankomst waren ze beiden dolenthousiast. Het weer werkte mee en hun kamer was top. Elke dag startte Melissa met baantjes trekken in het zwembad, daarna gingen ze samen ontbijten. “Het was even wennen om zoveel mensen om ons heen te hebben, maar het was fijn om geen rekening te hoeven houden met de kosten. Alles zat inbegrepen, wat een luxe!”
Op de derde dag sloeg de sfeer echter om. “We konden niet zelf kiezen waar we zaten in het restaurant; dat deed de bediening. Vanaf toen werden we steeds naast hetzelfde gezin gezet. Een stel, een klein meisje en een grote hond. Het meisje werd snel onrustig en rende om ons heen. Ze stootte steeds tegen mij aan, wat erg storend was. Toen ze zich begon te vervelen, wilden de ouders dat ze met de hond, Beau, speelde. Tot mijn schok werd er een hondenborstel tevoorschijn gehaald en begon ze te borstelen, met haren die op onze tafel belandden.”
Melissa was verbijsterd. “Ik vond het walgelijk om een hond naast mijn bord geborsteld te zien worden. Er dwarrelden haren en huidschilfers rond. Dat is toch niet te doen als je eet? Ik vind het sowieso niet kunnen om je hond mee naar een restaurant te nemen.”
Mark vroeg vriendelijk of het meisje kon stoppen met borstelen. “Dat was misschien niet zo slim, want de ouders begrepen het probleem niet. Voor hen was hun hond gewoon een schoon beest. Ik snap het ergens wel, ze genoten van hun eten terwijl hun dochter afgeleid was.”
De vakantiepret van Melissa en Mark werd behoorlijk verpest door het gezelschap naast hen. “Ik had zo gehoopt op rust en ontspanning, maar dat gezin maakte de belevenis minder leuk. Hoe kun je het bedenken om tijdens etenstijd je kind met een hond in de weer te laten? Dat hoor je toch niet te doen in een restaurant?”