In de hele vorige eeuw hebben we geen wolven in Nederland gehad. Tot dan werd de wolf door vervolging opgejaagd en gedood. Maar nu, na zo’n 150 jaar afwezigheid werd er weer een wolf in het noorden van Nederland waargenomen. En er worden steeds meer wolven in Nederland waargenomen. De vraag is nu: waar gaat de wolf heen of waar gaan wij met de wolf naar toe?
In Europa is de wolf nooit helemaal weg geweest. Ook hier is de populatie lange tijd verminderd maar o.a. met hulp van mensen en overheden, heeft de wolf opnieuw terrein veroverd. Ook in Nederland is de wolf een beschermde inheemse diersoort geworden. Op 25 juni 2014 heeft toenmalig staatssecretaris Dijksma hiertoe besloten. Veel mensen zijn van mening dat de wolf in Nederland thuishoort en een mooie en nuttige aanvulling op de natuur heeft. Anderen zien de opmars van de wolf als een gevaar voor de veeteelt, de (menselijke) veiligheid en het natuurbeheer. Het aantal wolven in Nederland groeide van 1 naar 12. Deskundigen verwachten dat dit aantal alleen maar toe zal nemen. Natuurliefhebbers juichen deze ontwikkeling toe maar sceptici zien bezwaren.
Ook in het Europarlement gaan steeds meer stemmen op om grip te houden een te snelle toename van het aantal wolven omdat er steeds meer confrontaties tussen de wolf en andere dieren plaatsvinden. De wolf zou zijn beschermde status niet afgenomen moeten worden maar een menselijk ingrijpen, bijvoorbeeld door afschieten, zou in bepaalde situaties mogelijk moeten worden. Op die manier zou het aantal wolven meer beheersbaar worden dan nu omdat het optreden tegen de wolf nu strafbaar is volgens de Flora- en Faunawet.
Ook in Nederland zal de discussie over de ontwikkeling van de wolvenpopulatie de komende tijd volop in de actualiteit staan waarbij feiten, meningen en emoties door elkaar heen zullen lopen.
