Je hebt het vast wel meegemaakt: een hond die zonder schaamte met z’n snuit richting jouw kruis gaat. Voor honden is dat een volkomen normale manier van hallo zeggen, maar voor ons voelt het ongemakkelijk. Waarom doen ze dat toch?
Het korte antwoord: honden spelen volgens andere sociale regels dan wij. Voor hen is kennismaken en onderzoeken met de neus de standaard. Daardoor staan ze soms sneller met hun neus bij je kruis dan jij kunt reageren. Maar waarom juist die plek?
Als een hond zijn snuit tegen je kruis drukt, begroet hij je op zijn eigen hondentaal. Het is dus niet omdat je vies ruikt, maar omdat geur voor hen vol informatie zit. Met een neus die tot zo’n 300 miljoen geurreceptoren telt, pikken ze details op waar wij geen idee van hebben.
Dan de grote vraag: wat valt er voor een hond zoal te ‘lezen’ in onze geur? De apocriene klieren, die verantwoordelijk zijn voor een deel van onze zweetgeur, spelen daarin de hoofdrol. Die klieren hebben mensen én honden. Bij honden zitten ze over het hele lichaam, met de hoogste dichtheid rond de geslachtsdelen en bij de anus.
Die klieren geven feromonen af: geurstoffen die allerlei gegevens doorgeven aan andere honden. Denk aan geslacht, leeftijd, karakter en zelfs of en met wie er gepaard kan worden. Daarom ruiken honden elkaar zo graag van achteren.
Bij mensen zitten de meeste apocriene klieren in de oksels en in het genitale gebied. Logisch dus dat honden juist daar naartoe worden getrokken om ‘info te verzamelen’—die plekken zijn bovendien makkelijk bereikbaar.
Meestal snappen honden vrij snel dat jij dit niet fijn vindt als je ze rustig corrigeert of zachtjes wegstuurt. Blijft een hond toch volhouden, dan is het aan de eigenaar om in te grijpen en het gedrag bij te sturen. Handig weetje om te delen met vrienden en familie.