Martijn is 32 en al vier jaar samen met Joanne. Hij is gek op haar, maar zijn geduld is op. Niet door vreemdgaan, ruzies of geldgedoe. Het draait allemaal om tofu.
Altijd uitgeput, altijd bleek
Joanne eet vegetarisch. Al sinds de eerste date. Geen vlees, geen vis, geen kip—niets wat ooit heeft geademd.
In het begin vond Martijn dat juist aantrekkelijk: iemand met overtuigingen. Maar inmiddels ligt ze om de paar maanden ziek op de bank, onder een plaid met een thermometer erbij.
Ze oogt flets en moe, en haar weerstand lijkt van papier. “Soms is ze net een wandelende multivitamine met een Netflix-account,” bromt Martijn.
Vlees is niet de boeman
Volgens Martijn ligt de oorzaak bij haar dieet. “Je lijf heeft vlees nodig. Voor je weerstand, energie, huid, alles.”
Hij stelde al vaker voor om weer iets te proberen. “Begin dan met kip. Of desnoods alleen wat bouillon.” Maar Joanne houdt voet bij stuk.
“Ze zegt: ‘Ik ben geen grafkist voor dode dieren.’ Intussen staat ze na één trap al te wankelen.”
Sfeer weg, spanning ervoor terug
Voor Martijn gaat het niet alleen om gezondheid, maar ook om de gezelligheid met anderen. “Elke barbecue met vrienden eindigt in discussies en preken.”
Hij met een satéstokje, zij met een bak kikkererwten én commentaar. “Zodra er vlees in de buurt is, zakt de sfeer in.”
Samen koken is ook al verleden tijd. “Ik wil stoofvlees maken. Zij komt aanzetten met tempeh en een bezorgde blik.”
Een relatie vol tofu
Volgens Martijn draait het steeds meer om lijstjes met verboden. “Het voelt alsof ik samen ben met haar eetregels, niet met haar.”
Hij zegt dat hij zich al jaren aanpast. Geen vlees aanraken in haar keuken. Geen biefstuk als zij erbij is. Geen grappen over varkens.
Maar andersom? Geen centimeter ruimte. “Zelfs met bloedarmoede bleef ze koppig. ‘Dan slik ik liever pillen dan vlees,’ zei ze.”
Liefde of een frikandel?
Martijn is nog steeds dol op haar, maar de irritatie groeit. Hij mist vlees, maar vooral: wederzijds respect.
“Liefde is geven en nemen. Zij haalt het vlees weg en levert schuldgevoel ervoor terug. Dat is geen relatie.”
Hij overweegt serieus om er een punt achter te zetten. “Ik wil geen partner die ziek wordt van haar principes. Ik wil iemand die ook aan ons denkt.”
Je voelt zijn frustratie. “Moet ik kiezen tussen haar of een frikandel mét gezelligheid? Dan is de keuze snel gemaakt.”
Wat vind jij?
Vind je Martijn kortzichtig en onverdraagzaam, of houdt hij Joanne een ongemakkelijke spiegel voor? Moeten er grenzen zijn in liefde als gezondheid en plezier op het spel staan? Laat hieronder weten wat jij ervan vindt.