Over hoe we kinderen het beste begeleiden in hun schooltijd lopen de meningen flink uiteen. Wat we wél delen, is het doel: dat elke jongere gezond opgroeit en zich optimaal kan ontwikkelen. Maar hoe komen we op één lijn? We willen allemaal een omgeving waarin kinderen kunnen floreren, alleen ontbreekt het vaak aan een gezamenlijke, duidelijke aanpak om daar te komen.
Een oud-lerares met jaren ervaring in het vak deelde haar overwegingen in een open brief aan de krant. Die brief trok veel aandacht, ging online rond en kreeg veel bijval voor haar kijk en argumenten.
Zo verwoordde de docente het:
“Als gepensioneerde leerkracht kijk ik met frustratie toe hoe mensen zonder actuele ervaring in het klaslokaal zich profileren als de grote hervormers van het onderwijs. Het idee dat leraren het hoofdprobleem zijn, doet me pijn. Integendeel: een groot stuk van de verantwoordelijkheid ligt bij de ouders. Te vaak nemen zij hun rol niet serieus genoeg en geven ze hun kinderen geen fundament mee, zoals discipline, respect voor anderen en basisvaardigheden in omgang met elkaar.
Kinderen komen binnen in hippe outfits en dure sneakers, maar zonder pen, schrift of andere basisdingen. Als je kijkt naar scholen die als ‘zwak’ bestempeld worden, zie je dat de knelpunten vaak bij ouders en leerlingen liggen. Doen ouders mee aan schoolzaken zoals ouderavonden? Houden ze contact met docenten? Gaan kinderen met de juiste spullen de deur uit? Blijven ouders betrokken bij het huiswerk?
Klopt de contactinformatie van ouders wel? Doen leerlingen actief mee in de les? Maken ze hun opdrachten af? Tonen ze respect voor hun leraren en helpen ze mee aan een fijne, rustige leeromgeving?
Leraren zouden niet worden opgezadeld met taken die bij ouders horen. Echte verbeteringen in het onderwijs komen pas van de grond als ouders hun deel pakken en die verantwoordelijkheid ook echt waarmaken.”
Wat vind jij van deze visie van de lerares? Kun je je erin vinden of kijk je er anders tegenaan?
