Marjan (37) is laaiend op haar ouders. Ze namen haar zoontje mee naar McDonald’s, terwijl zij er juist bewust voor heeft gekozen haar kind geen vlees of zuivel te laten eten. Voor haar voelt dat als een klap in het gezicht: ze is diep teleurgesteld en woedend. “Mijn kind krijgt geen vlees en zuivel,” zegt ze fel, “en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!” Een plantaardige leefstijl is voor haar belangrijk en die wil ze haar zoon graag meegeven. Over zijn voeding had ze met haar ouders duidelijke afspraken gemaakt. Dat ze die negeerden en hem toch meenamen naar een fastfoodketen, voelt voor haar als een flinke inbreuk op haar manier van opvoeden.
Ze begrijpt niet waarom haar ouders dit deden, zeker omdat ze wisten dat ze tegen fastfood is. Voor Marjan gaat het niet alleen om gezondheid, maar ook om het principe. Ze heeft het idee dat haar waarden niet serieus worden genomen, en dat maakt haar ontzettend boos.
Vertrouwen aan diggelen
Marjan vraagt zich nu af hoe ze het vertrouwen in haar ouders kan herstellen. Het idee om hen opnieuw op haar kind te laten passen geeft haar stress, omdat ze bang is dat haar regels weer genegeerd worden. Voor haar is het cruciaal dat haar keuzes als ouder gerespecteerd worden, en op dit moment voelt ze zich bedrogen.
Ze hoopt dat dit voor haar ouders een wake-upcall is en dat ze voortaan beter nadenken over wat hun keuzes betekent voor haar kind. Marjan wil duidelijk maken dat haar opvoedingsprincipes niet ter discussie staan en verwacht dat anderen die respecteren.
Dit voorval zet haar aan het denken over hoe ze dit in de toekomst beter kan aanpakken. Ze wil voorkomen dat haar zoon opnieuw in aanraking komt met voedingskeuzes die niet passen bij haar waarden. Daarom wil ze haar grenzen nog helderder communiceren en ervoor zorgen dat haar ouders begrijpen hoe belangrijk dit voor haar is.
