Eindelijk duidelijk: wat artsen over de coronaprik ontkenden is nu bewezen

Al die jaren niet serieus genomen

Na hun coronavaccinatie kregen Magdalena Dzambo en Iris de Boer flinke neurologische problemen. Toch hoorden ze telkens dat het “tussen de oren” zat. In Nederland wilde geen arts echt dieper graven, terwijl er in de Verenigde Staten wél uitgebreid onderzoek werd gedaan. Daar kwamen resultaten uit die zwart op wit tonen wat hier al die tijd werd weggewuifd.

De eerste klachten na de prik

In 2021 haalde Magdalena Dzambo haar coronavaccin. Niet lang daarna kreeg ze trillingen en epileptische aanvallen. In het Erasmus MC kreeg ze te horen dat er geen reden tot zorg was.
Volgens Dzambo noemde de arts het “onschuldig” en was aanvullend hersenonderzoek niet nodig.

Maar de klachten hielden aan. Uiteindelijk vloog ze naar de VS om zich daar verder te laten onderzoeken. Een hersenscan liet zien dat er wel degelijk iets mis was.
“Waar ik voor vreesde, werd bevestigd,” zegt Dzambo. “Er is schade aan mijn hersenen te zien.”

Schade in de hersenen op de scan te zien

In het verslag dat ze deelde op haar platform The Long Shot zie je kleine witte plekjes in het hersenweefsel – aanwijzingen voor ontstekingen in bloedvaten in de hersenen. Ook is er krimp vastgesteld van haar rechter hippocampus, een gebied dat belangrijk is voor geheugen en oriëntatie.
Artsen leggen uit dat beschadiging daar epileptische activiteit kan uitlokken, omdat de hippocampus een sleutelrol speelt in de elektrische signaaloverdracht van je brein.

“Mijn geheugen houdt niks meer vast”

Sinds die vaccinatie is Dzambo’s geheugen flink achteruit gegaan. “Ik vergeet van alles,” zegt ze. “Het blijft niet hangen.”
Ze stuurde het Amerikaanse rapport door naar het Erasmus MC met de boodschap dat haar klachten niet “onschuldig” zijn.
“Ik heb ze geschreven: jullie zaten fout. Er is objectieve hersenschade. En dat na vier jaar waarin niemand me serieus nam.”

Diagnose zonder hard bewijs

In Nederland kregen zowel Dzambo als De Boer de diagnose functionele neurologische stoornis (FNS). Daarbij ga je ervan uit dat de klachten niet door weefselschade komen, maar door een verstoring in hoe de hersenen werken.
“Ze noemden het een softwarefoutje,” zegt Dzambo. “Maar bij mij is de hardware geraakt. Mijn hersenweefsel is echt beschadigd.”

“Ik geloof niet in vaccinatieschade”

Ook bij Iris de Boer doken na haar tweede Pfizer-prik neurologische klachten op. Haar neuroloog zei letterlijk dat ze “niet gelooft in vaccinatieschade” en dacht dat de problemen voortkwamen uit een onderliggend trauma.
Een andere patiënt kreeg zelfs te horen dat ze het zelf had veroorzaakt omdat ze “te snel weer was gaan werken”.

Toen De Boer in Mill opnieuw een scan liet maken, kreeg ze onrustbarend nieuws: “Ze vertelden dat dit soort hersenverval past bij iemand van honderd, niet bij een gezonde vrouw van veertig.”

Wat standaardonderzoek niet vangt

Volgens de vrouwen is het onderzoek in Nederland te beperkt. Artsen focussen vooral op MRI-beelden, en zolang er geen tumor of MS te zien is, wordt vaak geconcludeerd dat er niets aan de hand is.
“Maar die piepkleine afwijkingen glippen erdoorheen,” zegt Dzambo. “De witte puntjes, de subtiele schade.”

De Boer stelt dat de meeste MRI-scanners hier 3 Tesla zijn. “Voor dit soort minieme afwijkingen heb je 7 Tesla nodig, maar daar krijg je geen verwijzing voor. En een zittende MRI, die nog preciezer is, bestaat hier niet eens.”

Daarom lieten ze op eigen kosten in het buitenland scans maken. “Dat tikt aan tot duizenden euro’s,” zegt De Boer. “Als je een kleine portemonnee hebt, kun je dat niet betalen en blijf je met je klachten zitten.”

Verschil tussen longcovid en schade na vaccinatie

De Boer ziet langzaam meer erkenning voor het verschil tussen longcovid en vaccinatiegerelateerde schade. “Bij longcovid ontstaan de klachten vanuit de longen. Bij schade na vaccinatie beginnen de problemen juist in het zenuwstelsel. Dat verklaart waarom sommige mensen hersenontstekingen kregen.”

Schade zichtbaar, erkenning blijft uit

Wat hier niet werd onderzocht, is via buitenlandse scans wel zichtbaar geworden: aantoonbare hersenschade. Toch blijft brede erkenning uit.
“De hersenen zijn ongeveer de laatste plek waar je ontstekingen wilt,” zegt Dzambo. “We hebben geen idee wat dit over tien jaar betekent. Nog meer achteruitgang? Alzheimer? Parkinson? Niemand die het je kan zeggen.”

Scroll naar boven