BBQ in de tuin: Bart botst met zijn buurvrouw
In een rustige buitenwijk woont Bart (52). Zijn achtertuin is zijn domein, de plek waar hij tot rust komt. Vraag je hem wat hij het liefst doet in zijn vrije tijd, dan is het antwoord voorspelbaar: barbecue aan, iets op het rooster en genieten.
Zonovergoten dagen of het eerste lenteweer — elke aanleiding is goed om het vuur aan te steken. Alleen… niet iedereen in de straat kan dat waarderen. Zijn buurvrouw, die al jaren naast hem woont, laat geregeld weten dat de rook en de geur haar storen.
Waarom Bart die grill niet kan missen
Voor Bart is barbecueën meer dan eten bereiden. Het is een heel ritueel. Het begint al ’s ochtends bij de slager, wanneer hij de braadworst en kipfilet ruikt. Voor hem is dat het startsein van een geslaagde dag.
Hij doet niets half. Het juiste stuk vlees, een marinade die precies goed is en de temperatuur strak onder controle: alles moet kloppen. Het plezier zit net zo goed in het samenzijn als in de maaltijd. Biertje erbij, vrienden aan tafel en de tijd vergeten in zijn eigen tuin — dáár leeft hij voor.
De buurvrouw is klaar met rook en geurtjes
De buurvrouw is van een ander slag. Aardig, rustig, graag met haar handen in de grond. En ze houdt van stilte. Voor haar zijn rookpluimen en barbecuegeur geen sfeer, maar hinder. Ze zegt dat de rook soms haar huis in trekt en dat de lucht in de tuinen blijft hangen.
Meerdere keren vroeg ze Bart of hij wat minder vaak wilde grillen. Laatst stelde ze zelfs tijdvakken voor. Bart vindt dat te ver gaan. Dit is zijn tuin, zijn plek, zegt hij. Waarom zou hij alles aanpassen voor één persoon?
Twee uiteenlopende werelden
In elke buurt zie je het: wat voor de één vrijheid en gezelligheid is, voelt voor de ander als overlast. Bart houdt van leven in de brouwerij en buiten zijn, terwijl de buurvrouw juist rust en voorspelbaarheid wil. Allebei logisch, maar het schuurt zodra de kolen roodgloeiend zijn.
Bart zegt dat hij heus snapt dat zij er anders in staat, maar hij wil er niet zijn hele ritme op aanpassen. Zit hij met vrienden buiten en draait de barbecue, dan denkt hij niet aan klachten — dan wil hij gewoon genieten van het moment.
Wat de buurt ervan vindt
Ook anderen hebben het in de gaten. In de straat merk je regelmatig wanneer Bart het vuur opstookt. Volgens hem vinden meerdere buren dat juist gezellig: sommigen helpen met snijden en marineren, anderen komen langs voor een drankje. Het zorgt voor praatjes over de heg en een losse sfeer.
Toch is er één constante: de buurvrouw blijft aangeven dat ze er last van heeft. Bart snapt niet goed waarom. Iedereen heeft toch z’n eigen manier om te ontspannen? Waarom zou hij de zijne moeten laten schieten, vraagt hij zich af.
Op jacht naar een compromis (maar het wil niet lukken)
Volgens Bart heeft hij best naar oplossingen gekeken. Hij stelde voor om af en toe op rustigere momenten te grillen. Maar hij wil niet elke spontane ingeving inruilen voor strakke afspraken. Barbecueën doe je als je er zin in hebt — niet alleen wanneer het in iemands schema past.
Daar wringt het: de drang om vrij te doen waar je blij van wordt tegenover de behoefte aan rust. En zolang geen van beiden wil buigen, blijft het knetteren.
Wat nu?
Voorlopig lijkt Bart niet van plan de kolen te laten doven. “Ik wil gewoon BBQ’en in mijn tuin, zoals altijd,” zegt hij. Zo ontspant hij en zo voelt hij zich thuis. Dat levert hij niet zomaar in, ook niet als de buurvrouw moppert.
Hoe het verder loopt, is onzeker. Misschien komt er ooit een afspraak waar beiden mee kunnen leven, misschien niet. Voor nu is Barts koers duidelijk: zijn tuin, zijn barbecue, zijn regels — of de buurvrouw dat nou prettig vindt of niet.
