Ouderschap is verre van eenvoudig en brengt een hoop verantwoordelijkheden met zich mee. De ervaringen die je opdoet in deze belangrijke fase van je leven zijn zowel intens als lonend. De weg van opvoeden is bezaaid met uiteenlopende uitdagingen, groot en klein. Kinderen vormen en hen leren omgaan met de dagelijkse situaties van het leven is een van de belangrijkste rollen die ouders hebben. Driftbuien zijn een veelvoorkomend probleem bij kinderen, ongeacht hun leeftijd. De vraag is: hoe kun je als ouder effectief reageren op dit gedrag en je kinderen tegelijkertijd leren om ermee te stoppen? Een moeder ontdekte een nuttige aanpak dankzij het advies van een onderwijsspecialist.
Kinderen doorlopen een fase waarin hun driftbuien heftiger en frequenter worden, vaak zonder duidelijke aanleiding. In deze periode kunnen ouders moeite hebben om het gedrag van hun kinderen aan te pakken. Effectieve strategieën zijn niet gebaseerd op straffen, berispen of negeren. Deze aanpak kan juist het ongemak van kinderen vergroten en de driftbuien verergeren.
Het is dus cruciaal voor ouders om het gedrag van hun kinderen niet zomaar te accepteren, maar in plaats daarvan manieren te vinden om ermee om te gaan. Een moeder heeft een manier gevonden om dit te doen. Haar dochter had vaak driftbuien sinds ze naar school ging. Ze zocht hulp bij de schoolpsycholoog, die haar advies gaf dat bijzonder effectief bleek te zijn.
De psycholoog stelde voor om haar dochter een eenvoudige vraag te laten beantwoorden om haar te helpen kalmeren en het probleem in perspectief te plaatsen: “Is dit een groot, middelgroot of klein probleem?”
Zelfs jonge kinderen zijn vaak in staat om de grootte van hun problemen te begrijpen. Zodra het kind antwoordt, is het belangrijk om het serieus te nemen, ongeacht het antwoord. Vervolgens kun je uitleggen dat grote problemen vaak moeilijk op te lossen zijn, middelgrote problemen aandacht vereisen, en kleine problemen meestal makkelijk zijn op te lossen. Door hierop te reflecteren, leren kinderen hun situaties beter in te schatten en zelf oplossingen te vinden.
Volgens de moeder van dit verhaal bracht deze methode vrijwel meteen verandering. Toen haar dochter begon te huilen omdat haar favoriete broek nog nat was, vroeg de moeder: “Alice, is dit een groot, middelgroot of klein probleem?” Het meisje realiseerde zich dat dit geen grote zaak was en stelde zelf voor om een andere broek aan te trekken totdat de andere droog was.
Heb je ook te maken met driftbuien of ken je ouders die hiermee worstelen, dan is deze benadering het proberen waard. Deze simpele vraag kan een probleem op een rustige en constructieve manier helpen oplossen.
