Stijgende bankkosten bij ING en ABN AMRO vanaf 1 januari
Niet het leukste begin van het jaar: de maandbedragen voor betaalrekeningen bij ING en ABN AMRO gaan omhoog. Beide banken zeggen dat ze door strengere Europese regels veel meer moeten controleren en rapporteren. De extra kosten die dat oplevert, schuiven ze deels door naar jou als klant. Dat wekt begrijpelijkerwijs irritatie, zeker omdat dit niet de eerste tariefverhoging is.
Wat betekent dit voor je betaalrekening?
Bij ING gaat het om een plus van grofweg 10 tot 30 cent per maand, afhankelijk van het type rekening. ABN AMRO verhoogt met ongeveer 60 cent per maand. Omgerekend praat je over zo’n 1 tot 7 euro extra per jaar. Geen enorme bedragen, maar ze tikken aan, zeker als je eerdere verhogingen meeneemt.
Waarom verwijzen de banken naar Europa?
ABN AMRO geeft aan dat de stijging vooral komt door oplopende kosten voor het opsporen van witwassen. Er zijn meer mensen, systemen en controles nodig om klanten en betalingen te monitoren. ING benadrukt dat dit nodig is om het betalingsverkeer veilig, betrouwbaar en toekomstbestendig te houden. Het voldoen aan de aangescherpte eisen kost samen honderden miljoenen, en een deel daarvan proberen banken via hun tarieven terug te verdienen.
Achtergrond: nieuwe anti-witwasregels
De hogere prijzen sluiten aan op de Europese anti-witwasregels (AMLA), die in 2024 zijn ingegaan. Sindsdien moeten banken, notarissen en andere financiële dienstverleners klanten nog grondiger doorlichten. Ze zijn verplicht verdachte transacties te melden en betalingen te blokkeren bij een vermoeden van witwassen of terrorismefinanciering. Dat levert een flinke berg extra administratie op.
Nederland: zo werkt de Wwft in de praktijk
In Nederland valt dit onder de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). In de praktijk betekent dat: elke klant en elke transactie beoordelen, ongeacht het bedrag. Daarvoor zijn meer medewerkers, slimmere software en uitgebreide rapportagesystemen nodig. Alles bij elkaar maakt dat bankieren duurder, en dat zie je terug in je eigen kosten.
Kabinet wil de uitvoeringsdruk omlaag
De overheid erkent in een recente Kamerbrief dat banken en notarissen een sleutelrol hebben als poortwachters van het financiële systeem. Zij moeten voorkomen dat crimineel geld het legale circuit binnenkomt. Tegelijk is duidelijk dat die taak zwaar weegt. Daarom wordt gezocht naar manieren om de uitvoering minder belastend te maken, zonder het toezicht te verslappen.
Meer risicofocus, minder papierwerk
Het streven is om strenger te controleren waar het risico echt hoog is en minder nadruk te leggen op vinklijstjes en formaliteiten. In theorie scheelt dat tijd en geld. In de tussentijd moeten banken echter wel gewoon aan alle huidige voorschriften voldoen. De puzzel blijft hoe ze dat netjes doen zonder opnieuw tarieven op te schroeven. Voor jou voelt het dan wrang dat je meer betaalt terwijl je weinig directe voordelen merkt.
Wat merk je daar concreet van?
Per maand lijkt de verhoging klein, maar op jaarbasis telt het mee in je vaste lasten. Heb je meerdere producten bij dezelfde bank, dan kan het bedrag oplopen. Ondertussen is er weinig ruimte om elders te besparen, omdat banken vergelijkbare verplichtingen en dus vergelijkbare kosten hebben. Gevolg: weinig speelruimte en toch hogere prijzen.
De kern: balans tussen veiligheid en betaalbaarheid
Iedereen snapt dat streng toezicht nodig is om criminelen buiten de deur te houden. Maar de rekening daarvan komt nu grotendeels bij klanten terecht. Banken zeggen dat ze weinig keuze hebben, terwijl de overheid zoekt naar slimmere, risicogestuurde oplossingen. Tot die tijd blijft het schipperen tussen een veilig financieel systeem en betaalbare bankdiensten.
Wat kun je verwachten?
De vraag blijft: moeten banken een groter deel van deze kosten zelf dragen, of is het logisch dat jij meebetaalt omdat iedereen profiteert van een schoon en veilig betalingsverkeer? Hoe je het ook bekijkt, vanaf 1 januari betaal je in elk geval iets meer voor je betaalrekening.